Görsel Sanatlar ve görsel İletişim Tasarımı (VAVCD) 2004 lisans mezunumuz Hayal Pozantı’nın Aldrich Contemporary Art Museum’da katıldığı sergi ve yapıtları New York Times’da yer aldı. “Dört Çekimde Resim” adlı sergide sanatçı mezunumuz Hayal Pozantı “Deep Learning - Derin Öğrenim” adı altında sergilediği işleri ile teknolojiyle insan zihnini karşı karşıya getiriyor.
Hayal Pozantı - photo: Logan Bellew
Hayal Pozantı 2015 yılında Sakıp Sabancı Müzesi’nde gerçekleşen Reunion/Buluşma sergisinde yer alan mezunlarımız arasında.
Hayal Pozantı'nın sergide “Deep Learning - Derin Öğrenim” adı altında sergilediği işleri, teknolojiyle insan zihnini karşı karşıya getiriyor. Pozantı'nın Aldrich Müzesi'ndeki sergi için yarattığı tabloları ve dijital animasyonları, kendi icadı olan "Instant Paradise - Hazır Cennet" isimli 31 simgelik bir alfabenin karakterlerinden oluşuyor. Tuvallerinde insanbiçimli hiyeroglifler gibi cirit atan karakter kombinezonları, Pozantı'nın insan özelliklerine ilişkin internetten derlediği verilerdeki rakamları meydana getiriyor. Örneğin "Yüz Yirmi İki" başlıklı eserinin kaynağı, ortalama bir insanın ayda gördüğü rüya adedi iken, "18" adlı bir başka tablosu ise insan tebessümündeki çeşitlerin adedi olarak ileri sürülen rakamdan ortaya çıkıyor.
Hayal Pozanti’s “Sixty Seven” Credit Chad Kleitsch
Hayal Pozantı başlarda, internetten elde ettiği görseller üzerinde ağırlıklı olarak dijital çalışmaktaydı. Eserlerine dokunsallık unsurunu katmak için resme yönelen Pozantı hakkında, müzenin küratörü Amy Smith-Stewart "Elle tutulur işler üretmek istiyordu" dedi.
Pozantı'nın paleti siyah ve beyazı renk öbekleriyle buluşturuyor. Smith-Stewart, bununla ilgili olarak "Dijital renk kartelasında bulacağınız renkleri, kendi elleriyle harmanladığı daha doğal tonlarla bir araya getiriyor" dedi.
Tavandan sallandırılmış üç ekrandan yatay ve dikey akan karakterler, Hayal Pozantı'nın internetteki sohbet robotlarıyla yaptığı İngilizce sohbetlerin kendi alfabe sistemi Instant Paradise - Hazır Cennet yazısına çevrilmiş halleri. Bu görsellere, Hayal Pozantı'nın kendi ses birimlerini kullanarak metinleri okuması eşlik ediyor. Sesi normalde robot gibi çıksa da, Smith-Stewart'ın deyimiyle "daha insancıl bir his uyandırmak için eklenmiş" kıkırdamalar okumaya renk katıyor.
Aldrich Çağdaş Sanat Müzesi 20 yılı aşkın süredir ilk kez sadece tablolardan oluşan bir sergiye ev sahipliği yapıyor. “Painting in Four Takes [Dört Çekimde Resim]” sergisinde, güncel sanatçılar Steve DiBenedetto, Hayal Pozantı, Julia Rommel ve Ruth Root'un eserleri sergilenmekte. Her sanatçının kullandığı farklı motifler ve metotlar, birbirinden tümüyle bağımsız eserlerin ortaya çıkmasını sağlamış. Fakat sergilenen eserler bir arada değerlendirildiğinde, dijital görüntülerin hakimiyetindeki bir kültürde resim sanatının parlamasına, insan eliyle uygulanan farklı türdeki boyaların ifade gücüne tanıklık ediyor.
“Günümüzün sanal dünyasında, resmin fizikselliğine yönelik bir açlık söz konusu" diyen Ridgefield Aldrich Müzesi sergiler direktörü Richard Klein, sözlerine şöyle devam ediyor: "Sergilediklerimiz, önüne geçip incelemeden bütünüyle idrak edemeyeceğiniz türde eserler."
“Dört Çekimde Resim” sergisinin asıl amacı, tam da adının anlattığı gibi, dört ayrı resim sergisini bir araya getirmek. Richard Klein, bu konuda "Güncel resim sanatının durumu hakkında bir genellemeye varmaya çalışmıyoruz" dedi. "Bunu yapmak mümkün değildir. Ziyaretçiler bunun aksine, kendilerini her bir serginin akışına bıraksa isabetli olur. Bireysel açıdan öne çıkan sanatçılara yer verdik. İnsanlara, bu sanatçıların eserlerini derinlemesine inceleyerek kendi içlerinde bir düşünce yolculuğuna çıkmak için dört ayrı fırsat veriyoruz." dedi.