Ekonomi ve İşletme Kulübü bu yıl yeni bir aktiviteye başlıyor.

İsmi  "Sektör Yolculuğu" olan bu aktivitede, bir sektöre odaklanıp o sektörün farklı dallarında iş yapan, önceden belirlenen kurumlar okulumuza davet edilecek. Aynı zamanda bazı kurumların yönetim birimleri de ziyaret edilecek. Son olarak da okulumuza gelen tüm kurumlar 'Sektörün Geleceği' konulu bir panelde bir araya gelecek ve sektör hakkında katılımcıların genel anlamda bilgilenmesini sağlayacak.

Bu aktivitede amaçlanan;
• Kurumların sektörde kendi yaptıkları işi öğrencilere tanıtması,

• Bu sektörde çalışmak isteyen öğrenciler için iş ve staj imkanları hakkında bilgilendirme sağlanması,

• İleride girişimcilik yapmak isteyen öğrenciler için sektörün genel durumu hakkında bilgi sahibi olma.

Etkinlikte tanımak istediğiniz sektörün yer alması için, genel eğilimin belirlenmeye çalışıldığı ankete katılabilirsiniz.

Anket gazeteSU'da naket bölümünde...

22 Aralık 2010 Çarşamba günü Sabancı Üniversitesi Toplumsal Cinsiyet ve Kadın Çalışmaları Forumu tarafından öğrenci, akademisyen ve idari kadrodan ilgili kişilerin katıldığı bir toplantı gerçekleştirildi.

Açık Forum formatında düzenlenen bu toplantıda kampüste kadın-erkek olmak ve karşılaşılan/yaşanılan ayrımcılık ve ayrımcı politikalar üzerine fikir alışverişi ve beyin fırtınası gerçekleştirildi. Bu toplantının amacı; üniversite içerisinde toplumsal cinsiyet odaklı bir gündem yaratılması, derinlemesine tartışılması önemli konuların kolektif olarak belirlenmesi ve çeşitli çözüm önerilerinin üretilebileceği Açık Forum toplantı serisinin ana başlıklarının oluşturulması ve bu toplantılar sonrası da Sabancı Üniversitesi’nin toplumsal cinsiyet eylem planının hazırlanmasıdır.

Toplantı ana başlıkları ve gündeme gelen konuları şöyle idi:

•    Görsel Malzemelerde ayrımcılık
•    Sözlü taciz nedir?
•    Yurtlarda yaşam
•    Şiddet
•    Cinsel şiddet ve taciz
•    Güç ilişkileri ve ayrımcılık

Türkiye Spastik Çocuklar Vakfı (TSÇV), kurucusu ve Onursal Başkanı Prof. Dr. Hıfzı Özcan onuruna sanat ve yaratıcılığın iyileştirici gücünü bir arada sunan “Sanatlarla Terapi” semineri ve atölye çalışması düzenledi.  Seminerde Türkan Sabancı ve Dilek Sabancı tarafından Prof.Dr. Hıfzı Özcan’a onur plaketi takdim edildi.
Erol Evgin’in sunuculuğunu yaptığı programda, Prof.Dr.Hıfzı Özcan ise, TSÇV bünyesinde gönüllü çalışmalarının devam edeceğini belirtti.

Sanat ve yaratıcılığın iyileştirici gücünü bir arada sunan “Sanatlarla Terapi” semineri ve atölye çalışmasında, Yaratıcı Sanatlar ve Drama Terapisti Nilgün Türkcan, M.A., RDT, AATQ  moderatörlüğünde Kanadalı Drama Terapisti Prof. Yehudit Silverman ve ABD’li terapist Dr.Christine Caldwell bilgi ve deneyimlerini katılımcılarla paylaştı.

TSÇV tarafından, “Sanatlarla Terapi’nin ülkemizde yeni bir alan olarak tanınması ve uygulanmasına katkıda bulunmak asıl amacımızdır” açıklaması yapıldı.

TSÇV’nin Yönetim Kurulu Üyesi Vakıf çalışmalarını ve Seminerin Moderatörü ise Sanatlarla Terapi’yi anlattı:

Vakfınız çalışmaları hakkında bilgi verir misiniz ?
Sertan ÖZAN - 1989 yılında kurulan Türkiye Spastik Çocuklar Vakfı, günümüze kadar yaklaşık 15 bin çocuğa ve ailelerine rehabilitasyon ve eğitim desteği vermiş ve bir yandan da farklılıkları anlamaya ve anlatmaya çalışmıştır.

Vakıf bünyesinde sürdürdüğümüz Rehabilitasyon hizmetleri; Tanılama, Fizyoterapi, Özel Eğitim, Okul Öncesi Eğitim, Çocuk Gelişimi, Hidroterapi, Eğitim Destek ve Psikolojik Danışmanlık ile Yönlendirme başlıklarından oluşmaktadır.

Bu hizmetler; Türkiye’nin çeşitli üniversitelerinden mezun olmuş 8 Fizyoterapist, 5 Özel Eğitimci, 4 Okul Öncesi Eğitimci, 2 Beden Eğitimi ve Hidroterapi Uzmanı, 4 Eğitim Destek Uzmanı, 1 Klinik Psikolog, 1 Psikolojik Danışman ve 1 Sınıf Öğretmeni tarafından verilmektedir.

Bir taraftan yeniden yapılanma çalışmalarımızı yürütürken, diğer taraftan da yeni eğitim kurumları ve yeni rehabilitasyon yöntemleri ile çalışmalarımızı sürdürüyoruz. 22 Kasım 2010 tarihinde düzenlediğimiz “Sanatlarla Terapi” de bu yeni girişimlerden biridir.  Bu aralar özellikle “Aile Olmak” kavramı üzerinde de duruyor ve özel gereksinime ihtiyaç duyan bireylerimizin yaşamlarına dahil olan herkesin duyarlılık ve farkındalık becerilerini geliştirmek üzere Aile Eğitim Seminerleri düzenliyoruz. Ve biliyoruz ki annelerin, babaların ve kardeşlerin de bilinçli ve farkında olarak dahil olması gereken süreçler var. Ve biliyoruz ki bu süreçler, çözümün en önemli adımını oluşturuyor.

Gönüllülük üzerine yaptığınız çalışmalar hakkında bilgi verebilir misiniz?

Sertan ÖZAN – Gönüllülük Vakıf olarak en çok önemsediğimiz başlıklardan biri. Bu sebeple yeni bir sistem üzerinde çalışmalarımızı yapılandırıyoruz. Sürecin sonuna geldiğimizde Vakfımız çatısı altında Gönüllü Abla ve Ağabey başlığından, Gönüllü Mesleki Danışmana ve Gönüllü Bahçıvan’a kadar birçok alanda yapılandırılmış bir sistem içinde gönüllülerimiz ile birlikte ilerliyor olacağız. Bu sistem içinde Gönüllülerimizi etkin ve aşamalandırılmış bir eğitim programından geçirmeyi düşünüyoruz.
Bu kapsamda Üniversitenizin Toplumsal Duyarlılık Projeleri Birimi ile Gönüllülük başlığı altında işbirliği ve projeler geliştirmeyi de hedefliyoruz.

Devam edecek...

Zeynep Bahar:

CIP olarak bu konuda hep beraber ortak bir çözüm bulunacağına ve uygulanacağına olan inancımız büyük. Bu bağlamdaki yapıcı ve uygulanabilir çözüm önerilerinizi CIP Hayvan Hakları projemiz kapsamında  yapılacak çalışma içinde değerlendirilmesi için lütfen CIP ile paylaşınız.

Tüm bileşenleri ile renkli olan kampüs hayatımıza elbette ki burada bizlerle yaşayan hayvanlarımız da bir renk getirmektedir. Bu anlamda yıllardır onların çevremizde oluşundan mutluluk duyduk. Elbette ki hayvan beslemek büyük sorumluluk, evde de olsa kampüsümüzde de olsa... Bugüne kadar kampüsümüzde yaşayan birçok kişinin özverileri ile aramızda yaşayan köpeklere bakıldı. Bizler CIP olarak bugüne kadar keyifleri ve durumları oldukça iyi görünen köpeklerimiz hakkında bizlere bir talep gelememesi sebebi ile bir çalışma yapmadık, bunun yerine daha çok ihtiyacı olan kampüs dışındaki, özellikle de barınaklardaki, hayvanlar ile çalıştık. Ancak her yıl CIP’de  Hayvan Hakları ile ilgili çalışan bir ekip olması ve bu ekibin de ihtiyaç belirtilmesi durumunda seve seve kampüste yaşayan hayvanların da beslenme ve sağlık takibi gibi ihtiyaçlarını giderebileceklerini belirtmek isterim. Kampüs yaşamı içinde hayvanların sadece beslenme ve aşı takibi gibi konularda destek vermenin de yeterli olmadığının bilincindeyiz. Kampüs sakinleri açısından özellikle de çocukların hayvanlardan korkması ve/ya hayvanlarımızın çocuklara saldırması gibi konuları maalesef kontrol altına almak CIP Hayvan Hakları Projesi ekibinin imkân ve yetilerini aşan meselelerdir.

Yapıcı ve uygulanabilir çözüm önerileriniz için:

CIP Hayvan Hakları Projesi Süpervizörü: Elif Akarçay
Çalışan CIP Hayvan Hakları Projesi Gönüllüsü: Defne Üçer

Defne Üçer:

Umuyorum bundan sonra elbirliğiyle “yaratıp geliştirir” ve hayvanlara yakın-uzak herkesi tatmin edecek, hiçbir canlıyı mağdur etmeyecek, hepimizin gurur duyacağı çözümler üretiriz.

Sudergi'nin Ocak sayısı için kampüsteki hayvanlar(ımız) hakkında "Kampüsü Paylaşmak" başlıklı bir yazılar topluluğu hazırlamıştık.

Tam son rötuşların yapıldığı sıralarda, geçen Cuma (4 Aralık) öğrendik ki bu yazılarda bol bol ismi geçen, üç senedir kampüsümüzde yaşamakta olan Lütfü/Koçi Bey, ve son zamanlarda aramıza katılmış diğer üç köpek, uyuşturucu okla uyutulup, uzak, ormanlık bir alana bırakılmış.

Ne kadar üzgün olduğumu anlatamam.

Bu hayvanların ormanda yaşama şansı çok az, yani fiilen ölüme terk edilmiş durumdalar. Onları arıyoruz, ama bulabileceğimizi zannetmiyorum.

Bu hayvanlar için işte herşey bu kadar beklenmedik. Kendilerine huzurlu, mutlu bir yaşam alanı bulduklarını zannederken bir gece gözlerini hiç bilmedikleri bir yerde açabiliyorlar. Oysa 5199 no.lu Hayvanları Koruma Kanunu, tam da bunun önüne geçebilmeye yönelik, sokak hayvanlarının bu şekilde rasgele yer değiştirilmesini engelleyen hükümler içeriyor.

Sabancı Üniversitesi'nde keşke daha farklı ve yaratıcı bir yol bulunsaydı. Gurur duyduğum pek çok iş yapan üniversitemde bu hayvanlarla ilgili şikayetlerin ve durumun değerlendirilip, onların yaşam hakkını da gözeten bir çözüm bulunmamış olmasını bir türlü içime sindiremiyorum.

Üniversitenin doğayla uyum içinde yaşamaya çalışan bir kurum olduğunu biliyorum. Bu üniversitedeki herkesin doğanın yalnız çicekler ve kuşlardan ibaret olmadığını ve tüm canlıların bu doğanın bir parçası olduğunu düşündüğüne eminim. Öyleyse bu işte bir tutarsızlık var. “Doğaya saygılıyız” derken neyi kastediyoruz?

Hazırladığımız SUdergi sayısı, birkaç ay önce çıkmış olsaydı durum farklı olurdu muydu? Bu hayvanların bakımını birkaç kişinin üzerinden alıp daha kurumsal bir çözüm bulsak bunlar olur muydu? Hepimizin bu olanlarda bir payı var belki de. Örneğin, herşey için bir komitemiz varken, hepimizi öyle ya da böyle ilgilendiren bu konuda da bir komitemiz olabilir. CIP hayvan hakları grupları da bu komitenin bir parçası olur. Şikayetler bu komiteye gelir, değerlendirilip çözümler aranabilir, çözüm arayışını destekleyen öğrenci projeleri verilebilir.

Funda Kalemci:

Tüm bu sorunlara çözüm bulmak çok zor değil! Konuya duyarlı arkadaşların örgütlü hareket etmesi ile haklı şikayetler rahatlıkla çözülebilir.

Öncelikle geçtiğimiz günlerde kampüsten "atılan" köpeklerle ilgili duyduğum dehşeti ifade etmek istiyorum! Bu köpekler hakkındaki şikayetlere dayanarak yapılan bu davranışı haklı kılacak hiçbir açıklama düşünemiyorum. Haklarındaki şikayet her ne olursa olsun, bu hayvanları ölüme terk etmemizi meşru kılamaz. Hem şikayetleri cevaplayacak hem de bu hayvanların yaşam hakkını koruyacak bir çözüm bulmak çok zor olmamalı!

Burada yaşayan hayvanların her türlü bakımı ile ilgili hergün ilgilenebilecek birinin mutlaka kampüste olması gerekiyor. Bu işi bir kişinin yapması adil ve mümkün olmadığı için de bir grup gönüllü olması gerekir. (Kampüste yaşayan öğrenci ve/veya lojman sakinlerinden de birileri mutlaka bu grupta olmalıdır.) Hem hayvanların sağlığı ve güvenliği hem de kampüs sakinlerinin şikayetlerinin bertaraf edilebilmesi için bu gerekli.

Ayrıca tüm köpeklerin düzenli veteriner kontrolünün yapılması (bunun yapılıyor olduğunu duymuştum ama emin değilim) ve bu kontrollerin sonuçlarının duyurular yoluyla tüm kampüse duyurulması, benim kulağıma gelen bazı endişeleri gidermeyi sağlayacaktır.

Son olarak da; sorumluluğunu al(a)mayacağınız, bakımını birebir üstlen(e)meyeceğiniz bir hayvanı evinizin bahçesine getirip koyar mısınız? Bu kampüs bir anlamda bizim evimizin büyücek bir bahçesi ve burada 0-12 yas arası çok sayıda çocuk yaşıyor. Son 5 sene içinde kampüsteki köpek sayısı 2'den 7'e kadar çıktı. Bunların bakımı ile kimin ilgilendiği konusunda en ufak bir fikrimiz yok. Uzun süre tatil olduğu dönemlerde bu hayvancıkların beslenmesini kim sağlıyor bilmiyoruz. Ne yazık ki bazılarının ne kadar "evcil" olduklarını da bilmiyoruz. Kaldı ki birden fazla olayda, şu ya da bu sebeple çocukların peşinden koşup onları çok cidi korkutan köpekler oldu. Benim 4 yaşındaki oğlumun peşinden koşup, yere yatırıp üstüne çıkan bu olaydan sonra da gördüğü her yerde peşinden koşan :) bir yavru köpek de vardı bir ara. Aslında onunla oyun oynamak istemişti ama ilk anda bizim bu niyeti anlamamız imkansızdı tabi :) Sorun aslında bütün bu yaşananlarda değil, sorun bizim bu köpekleri hiç tanımamamızda! Kim olduklarını, nereden geldiklerini bilmememizde...

En başta da belirttiğim gibi, tüm bu sorunlara çözüm bulmak çok zor değil! Konuya duyarlı arkadaşların örgütlü hareket etmesi ile haklı şikayetler rahatlıkla çözülebilir. Ancak, "ben bunları burada istemiyorum, o zaman atalım" gibi bir yaklaşıma da bu üniversitenin kültüründe kesinlikle yer olmadığını düşünüyorum / umuyorum!

Belki duymuşsunuzdur, geçen haftalarda okulumuzda bulunan köpeklerden bazılarının kampüsten uzaklaştırıldığı söylendi. Konuyu duyanlar arasında da doğal olarak görüş farklılıkları baş gösterdi.  Bunun üzerine farklı taraflardan aldığımız görüşleri birbirlerini daha iyi anlamaları ve ortak çözümler üretilebilmesi için iki bölüm halinde gazeteSU’da yayınlayacağız.

Arzu Kıbrıs
Kocaman bir ayıbın altına imza attık!
Üç yıldır kampüste yaşamakta olan iri, siyahlı beyazlı köpek, bizlerin ona verdiği isimle Koçi Bey, yönetimin emri ile kimseden habersiz, apar topar, uyuşturulup kampüsten uzaklaştırılarak Sultanbeyli taraflarında ormanlık alana terkedildi. Daha öz bir ifade ile, Cuma günü gelecek soğuk hava da düşünülürse, soğuk ve açlıktan yavaş yavaş ve acılı bir ölüme gönderildi.

Koçi Bey sağırdı, biliyor musunuz? Muhtemelen geçmiste kafasına aldığı bir darbe yüzünden. Bazen insanlardan ürküp havlamasının sebebi de sağır olmasının ve geçmişte yaşadığı korkuların verdiği huzursuzluktu.

Üç yıldır insanlar tarafından beslenen, kampuste korunaklı bir biçimde yaşayan bir köpek, hele ki sağır bir köpek, ormanda, hem de kışın ortasında hayatta kalamaz. Ölür. Koçi Bey ölür. Ah vicdan! Ah vicdan!

Koçi Bey beni her gördügünde yanıma gelir kafasını dizime dayardı biliyor musunuz? Üç yılda bana sadece sevgi gösterdi. Aşı olurken ben yanında dururdum, kafasını okşardım, hiç sesini cıkarmazdı.

Koçi Bey'in arkasından sormak istediğim o kadar çok soru var ki. Tabii, en başta:  Neden? Neden?

Vicdan! Vicdan! Vicdan! İçimden bu kelimeyi tekrarlayıp duruyorum. Vicdan!

Haluk Bal
Köpeklerin nasıl bakılması gerektiğine ilişkin pek çok kaynaktan, çok  sayıda belgeye ulaşılabilir: Düzenli sağlık muayeneleri, beslenmeleri, dolaştırılmaları, terbiye edilmeleri, başıboş bırakılmamaları, mesafeli ve dikkatli sevgi gösterilmeleri vb...

'' Benim Köpeğim '', '' Bizim Köpeğimiz '' diyebilmek için sorumluluk almak gerekir… Yoksa sadece sevmek,  yemek vermek, hayvanlara sempati göstermek işin  kolay yanı...

Benim bildiğim kadarıyla hiç bir sitede, ya da kapalı yaşam alanında köpeklerin başıboş ortada dolaşmasına izin verilmez, belli kurallar vardır ve bu alanda yaşayan herkes bu konularda bilgilendirilir.

Kampüste yaşayan bazı aileler, özellikle ufak çocukları olanlar, kampüsteki köpeklerden son derece hoşnutsuzlar ve sürekli şikayetelerini dile getirmektedirler... Aynı şekilde şikayetçi olan öğrenciler ve çalışanlar da vardır.

Yönetim olarak kararları çok yönlü düşünerek vermek zorundayız. Hakkaniyetli ve mantıklı olmak zorundayız.  Kampüste yaşamı korur, güvenliğini sağlarken sadece hayvanlar ve bitkiler değil,  burada kalan öğrenciler ve çalışanlar da olduğunu ve dengelere dikkat etmemiz gerektiğini biliyoruz. Bu da bize “bir kişinin başına bir şey gelse bunun sorumluluğunu kim taşır?” sorusunu sordurur her zaman.

Ben hayvanseverim… Ama tabii hayvanlara sevgim sebebiyle insanları rahatsız etmeye hakkım olmadığını düşünüyorum ve şikayetçi olanları anlıyorum...
Kampüste 2  köpek dışında ( Birisi bizim Defne..) köpeğin olmasını istemiyoruz. Etraf ne kadar korunaklı olursa olsun kampüsteki köpekler diğer başıboş köpekleri kampüse çekiyor..

Herkesin bu duruma anlayış göstermesi gerektiğini düşünüyorum. Kampüste sayısı artan köpeklerin nerelere ve ne şekilde  sevk edileceği ile ilgili sorumluluk almak isteyenlerle işbirliğine hazırız. Ancak daha önce bazı sohbetlerimizde önerilen  ''Kampüs içine bir barınak yapmak'' gibi  uygulamaları  gerçekleştirmemiz maalesef mümkün olamaz.

Bu arada Üniversite'nin Genel Sekreteri  olarak bu konuda sanki tek karar mercii gibi işaret ediliyor olmaktan da son derece rahatsızım. Geçtiğimiz günlerde bir çalışanımız ''Lütfen köpeklerimizi öldürmeyin Haluk Bey'' dedi bana…
Sevgilerimle…

Pınar Savaş
Öncelikle köpeklerin sessiz sedasız bir şekilde götürülmesi ve bir ormana terk edilmesinin beni rahatsız ettiğini belirtmek isterim.

Şu anda 10 yaşında olan oğlum bundan 3 yıl önce yemekhanenin önünde bisikletine binerken, o zamanlar kampüse yeni gelen siyah köpeklerden birisi oğluma doğru havlayarak koşmaya başladı. Oğlumun nasıl korktuğunu anlatmam imkansız ve aynı korkuyu her köpek gördüğünde hala yaşıyor. Bu olay birden fazla olduğu için bu korku yer etti. Her ne kadar köpek bunu bir oyun gibi yaptıysa da bunu oğluma anlatmam imkansız.

Bu korku onun tek başına markete gitmesine, arkadaşının evine gitmesine, dışarı yalnız başına gitmesine engel oluyor. Evde otururken bile köpekler havladığında rahatsız olup irkiliyor. Beraber markete giderken bile köpeklerin yanında zor geçiyoruz. 

Burada bu köpekler beslenirken sadece köpekler değil yaşayan insanların da düşünülmesi gerekiyor.  

Kızların ve erkeklerin aynı takımda oynadığı dünyanın tek takım sporu olan korfbol artık Sabancı Üniversitesi'nde.

Geçtiğimiz yıl, Üniversite Sporları Federasyonu tarafından Aksaray Üniversitesi'nde düzenlenen ve 14 üniversitenin katıldığı Türkiye üniversitelerarası korfbol şampiyonası her yıl düzenlenecek ve Sabancı Üniversitesi de bu yıl şampiyonadaki yerini alacak.

Takıma katılmak isteyen lisans öğrencilerimizin tek yapması gereken, 23 Aralık Perşembe günü saat 19.00'da Spor Merkezi Ana Salonda spor kıyafeti ile hazır bulunmak. Seçme yok, gelen herkes takıma alınacak. Kız veya erkek arkadaşınızı da beraberinizde getirmeyi unutmayın.

Korfbol hakkında detaylı bilgi için tıklayınız

Sabancı Üniversitesi Sanat ve Sosyal Bilimler Fakültesi, Mevhibe Ateş adına düzenlenen  Lisansüstü  Öğrenci Makale Yarışması’nın birincisini sunmaktan mutluluk duyuyor. Yarışma, demokrasi ve insan hakları konusunda akademik araştırmaları ve tartışmaları teşvik etmeyi amaçlıyor.

Yarışmanın 2011 teması “hukukun üstünlüğü” olarak belirlendi. Yasallık ve meşruluk, anayasa çalışmalarının demokrasinin sağlamlaştırılmasındaki rolü, demokratik ülkelerde anayasa mahkemelerinin ortaya çıkışı ve demokrasilerde yargı denetiminin yeri gibi konular üzerine akademik makalelerinizi bekliyoruz.

Gönderilen bütün makalelerin yayınlanmamış deneysel veya kuramsal özgün araştırmaya dayalı olması, yenilikçi ve karşılaştırmalı yaklaşımlar sunması beklenmektedir. Gönderilen makaleler isimsiz değerlendirmeden geçirilecektir.

Katılım koşulları aşağıdaki gibidir:

1. Yazarın katılım esnasında bir üniversitenin lisansüstü programlarından birine kayıtlı olması gerekmektedir.

2. Her makalenin tek yazar tarafından kaleme alınmış özgün bir çalışma olması ve başka bir yerde değerlendirme altında bulunmaması gerekmektedir.

3. Makalelerin mevhibeates@sabanciuniv.edu adresine e-posta yoluyla gönderilmesi gerekmektedir.

Makale kuralları: Makaleler 6.000-8.000 kelime civarında, 12 punto, çift satır aralıklı ve İngilizce olarak yazılmış olmalıdır.

Yarışmada verilecek ödüller şöyledir:

1. Birincilik ödülü: 1500 USD

2. İkincilik ödülü: 1000 USD

3. Üçüncülük ödülü: 500 USD

Son katılım tarihi 31 Mart 2011’dir. Kazananlar 2011 yılı Mayıs ayında Sabancı Üniversitesi’nde düzenlenecek olan Lisansüstü Çalıştayı’nda açıklanacaktır. Çalıştayın tarihleri ayrıca duyurulacaktır.

 

Sabancı Üniversitesi Ekokampüs projesi bu yıl ilk defa “ekolojik yaşamı destekleme” teması için çalışmalarını sürdürüyor.

Kampusumuzun şehir hayatına olağanca uzaklığı sakinlerini sürekli benzer gıdalar tüketmeye ve daha da kötüsü hızlı tüketilen tek tip ürünleri almaya yöneltiyor. Bu bir tercih değil çoğu zaman zaruri bir durum. Bu yıl kampüs sakinlerinin ekolojik ürünlerle tanışmasını hızlandırmak amacı ile Buğday Derneği ile işbirliği yaptık ve kampüse %100 ekolojik pazarla tanıştırıyoruz.

Peki nedir Ekolojik ürünün sırları?

•    Ekolojik ürün insanı sever…
•    Hiçbir aşamada sağlığa zararlı kimyasallar, katkı maddeleri ve işlem görmeden üretilir.
•    Konvansiyonel ürüne kıyasla besin değeri daha fazladır.
•    Ekolojik ürün doğayı sever…
•    Toprak ve suyu kimyasal atıklarla kirletmez.
•    Topraktaki faydalı canlılara zarar vermez
•    Su tasarrufu sağlar
•    Küresel ısınmayla mücadelede etkilidir.
•    Ekolojik ürün kontrollü ve sertifikalı üründür…
•    Kanun ve yönetmeliğe tabidir.
•    Her aşaması kayıt altına alınan, izlenebilir ve sertifikalı/belgeli ürünlerdir.

Peki SU sakinleri ekolojik yaşam yolculuğunda neler yaşadı ve yaşayacak? 

•    6 ve 8 Aralık’ta Ekolojik ( organik ) ürünler Buğday Derneği, Umul Ekolojik Yaşam ve CIP ortaklığı ile Geleneksel CIP Kermes’inde ilk defa Sabancı Üniversitesi Sakinleri ile tanıştı.
•    Proje ekibi GazeteSU’da  ve CIP web sitesinde dikkat çekici sloganlarla ekolojik yaşamı özendirici bilgilendirme çalışmaları sürdürüyorlar.
•    Ekolojik pazarın kampüsümüzde düzenli kurulması için bir imza kampanyası düzenlemeye başladık.
•    Kampüsümüzde Ekolojik pazar açılsın istermisiniz? Sloganı ile bir anket düzenledik.

Sizde Ekolojik ürünlere kampuste ulaşalım derseniz anketimize katılmayı ve imza vermeyi ertelemeyin!

Ekolojik yaşamın güzelliklerini daha çok sayıda SU sakini tadabilsin diye Pazartesi günleri saat 11:00-15:00 arasında yemekhane girişinde ekolojik ürünlerinin hikayesini anlatıyor. Bedelsiz olarak ekolojik ürünler dağıtıyoruz.

Buğday Derneği ve yerel belediyeler işbirliğiyle kurulan ve denetlenen %100 Ekolojik Pazarlar nerelerde var?
Her Cuma Bakırköy %100 Ekolojik Pazar (Airport AVM bahçesi)
Her Cumartesi Şişli (Bomonti) ve Beylikdüzü (Beylik Pazarı)
Her Pazar Kartal %100 Ekolojik Pazar (Kartal Meydanı)
Her Salı ve Cumartesi Samsun %100 Ekolojik Pazar (İlkadım Belediyesi)

Sabancı Üniversitesi Kurucu Rektörü Prof. Dr. Tosun Terzioğlu ile İstanbul Politikalar Merkezi Kurucu Direktörü Prof. Dr. Üstün Ergüder’e “Emeritus Profesörlük” unvanı verildi. Bu nedenle Sabancı Üniversitesi’nde düzenlenen törene Mütevelli Heyeti Başkanı Güler Sabancı, Mütevelli Heyeti üyeleri, Rektör Prof. Dr. Nihat Berker, öğretim üyeleri, öğrenciler ve çalışanlar katıldı.

Törende söz alan Mütevelli Heyeti Başkanı Güler Sabancı; “Biz yıllar önce, Sabancı Ailesi ve takım arkadaşlarımızla üniversite kurmak icin yola çıkarken olmayan bir eğitim yuvası hayal ederek yola çıktık –‘neden olmasın’ diyerek yola çıktık. Yeniden, sıfırdan yaparken daha iyi olduğuna inandığımızı, daha zorda olsa yapmaya, cesaret ve azim gösterdik ve uygulamaya devam ettik.
Bu yolculukta, gücümüze güç katan,  bizleri ileriye  taşıyan, örnek liderlerle birlikte öğrenerek ilerledik.

Kurumlar, onların liderliğini üstlenen kişilerin izlerini taşırlar. Gerek kurucu Rektörümüz Tosun Terzioğlu, gerek IPM Kurucu Direktörümüz Üstün Ergüder bizleri her zaman ileriye taşıyan çalışmaları ile hepimize örnek oldular.” dedi.  

Sabancı Üniversitesi Rektörü Prof. Dr. Nihat Berker “Büyük kurumların büyük kişilere ihtiyacı vardır. Bu kişiler kişilikleri, deneyimleri ve bilgileriyle kuruma çok şey katarlar. Bu tarz kişilere sahip olan kurumlar çok şanslıdır. Biz bu yönden iki kere daha şanslıyız.” dedi.  Tosun Terzioğlu ve Üstün Ergüder ile birlikte çalışmaktan çok mutlu olduğunu,
üniversite gibi kurumların böylesi değerli kişilerle büyüdüğünü belirten Nihat Berker her iki akademisyenin de daha uzun yıllar üniversitede kalmaları dileğini temsilen kendilerine  özel yapım iskemleleri hediye etti.

Sabancı Üniversitesi Kurucu Rektörü Prof. Dr. Tosun Terzioğlu konuşmasında: “Bugün burada bulunmak benim için büyük bir onur. Geri dönüp baktığımda, 42 yıl önce kariyerime başlamışım. O zamandan bu zamana epey yönetim işi yaptım. 27 yıl yöneticilik yaptım. Bu süre zarfında hep öğrendim, hep dinledim. Dinlediğim insanlardan çok şey öğrendim. Çok fazla konuşmadım ama öğrenmeyi çok sevdim. Sabancı Üniversitesi’nde de katılıma çok önem verdim. Çoğumuzun gurur duyduğu bir Akademik Özgürlükler Bildirgemiz var.” dedi. “Üniversite, ben, Güler Hanım veya tek tek öğrenciler değildir. Üniversite içinde çelişkiler barındıran bir yerdir. Üniversitede benim gibi hocalar var bir de 17-18 yaşlarında öğrenciler var. Onların enerjisi, bizim de tecrübemiz var. Onların cevherini beraberce işleyip ortaya çıkarmak hepimizin görevi.” diyen Tosun Terzioğlu, üniversitenin amacının öğrenmek olduğunu söyledi. “Benim için de 17-18 yaşındaki öğrenciler için de aynı, üniversite bir öğrenme macerasıdır. Bu macerada çok fazla organize olunamıyor. Burada herkes birbirinden bir şey öğreniyor. Türkiye’de beklenen her zaman bu değil. Bu bana koyun sürülerini hatırlatır. Bir sürü vardır, bir çoban, çobanın yardımcıları birkaç köpek ve sürü başı denen boynuna çan bağlanan bir de koç. Bütün sürü bunları takip eder. Okuldan beklenen buysa burası öyle bir yer değil. Hiçbir üniversite de öyle olmamalı.” dedi.

İstanbul Politikalar Merkezi Kurucu Direktörü Prof. Dr. Üstün Ergüder ise “Sabancı Üniversitesi’ne uzun bir kariyer sonrasında 63 yaşında geldim. 1948’den 2000 yılına kadar hep Robert Kolej’deydim. Arada İngiltere’ye gittim, ABD’den doktoramı aldım. Ben geri döndüğümde orası Boğaziçi Üniversitesi oldu. YÖK vb. benzeri uygulamaların getirdikleri bana oraya ihanet ediliyormuş gibi geldi. Bununla savaşmak için idaricilik görevlerini üstlendim. Hayatım hep orada geçti. Birisi bana, 63 yaşında başka bir yere geçip orayı benimseyeceğimi söylese inanamazdım.” dedi. Üstün Ergüder Sabancı Üniversitesi’nde geçirdiği 8 yılda da çok mutlu olduğunu ve bu kurumda hizmet etmeye devam edeceğini söyledi.
 
Sabancı Üniversitesi’nde Emeritus Öğretim Üyeliği
Sabancı Üniversitesi’nde onursal bir atama olan “Emeritus Öğretim Üyeliği” unvanı, Fakülte Dekanının önerisi, Rektör ve son olarak Mütevelli Heyetinin onayı ile seçkin bir akademik kariyere sahip, üniversite ve toplum için üstün hizmette bulunmuş 68 yaşını doldurarak emekli olan öğretim üyelerine veriliyor.  

Sabancı Üniversitesi’nde, yeni ve üstün yeteneklerin toplanmanın yanı sıra, “Emeritus Öğretim Üyeliği” ile daha tecrübeli öğretim üyelerinin yetenek, bilgi ve uzmanlıklarından etkin bir şekilde yararlanılması amaçlanıyor. Bununla aynı zamanda, emekli olan öğretim üyelerinin bilimsel çalışmalarının ve üretkenliklerinin desteklenmesi ve üniversite aktivitelerine sürekli katılabilmeleri de sağlanıyor.

Tokyo Üniversitesi Öğretim Üyesi, Japonya'nın tanınmış ekonomistlerinden Dr. Motoşige İto, özel ekonomi semineri verecektir. 2010 Japonya Yılı'nın son etkinliği olacak bu seminer, 17 Aralık günü 14.00-16.00 saatleri arasında DEIK TOBB Plaza - Levent adresinde düzenlenecektir.

Prof. Motoshige Itoh, Japonya’nın en ünlü ekonomistidir. Kendisi, sürekli Üniversite ortamında bulunmak yerine, ekonomiyi halkın bulunduğu yerlerde inceleyerek, karmaşık ekonomi teorilerini ya da iş hayatının durumunu açıklayıcı bilgileri, kendi gözlemleri ve değerlendirmeleriyle çeşitli TV kanallarında ve gazetelerde kolayca anlaşılır şekilde halkla paylaşmaktadır.

Prof.Itoh’un sadece akademisyenlerle sınırlı kalmayan, politika ve ekonomi konularında fikirlerini paylaştığı çok geniş bir çevresi bulunmaktadır. Aynı zamanda, hükümetin birkaç komitesinde görevlidir.

Sunan:  Prof. Motoshige ITOH

Tokyo Üniversitesi, Ekonomi  Fakültesi   
Tarih: 17 Aralık 2010, Cuma
Saat:  14:00-16:00 (Konuşma, Soru-Cevap, Kokteyl)
Yer:  DEİK, TOBB Plaza, 1.Kat, Gültepe- Levent/İSTANBUL. [Tel:0(212) 339 50 00 / 0(212) 270 41 90]